Senyi jak zawsze o tej porze przechadzał się samotnie po lesie, zaś wtedy było tam najspokojniej i mógł spokojnie zanurzyć się w rozmyślaniu. Dopiero po krótkiej chwili spostrzegł że zawędrował trochę za daleko, [No i jak tu wrócić] pomyślał zawiedziony. Tak był tylko jeden sposób, przywołał on swoją magiczną zbroję po czym wyszeptał kilka słów i zniknął. Teleportował się kilka metrów przed dziewczyną która najwyraźniej także wybrała się na przechadzkę. Nie lubił on chwalić się swoją zbroją dlatego czym prędzej ją odezwał.
-Yyyy... Dzień Dobry.
Nie wiedział co dziewczyna sobie oni pomyśli. [Świr, czubek, czym może jeszcze coś innego].

Tak, dopiero teraz mógł się jej lepiej przyjrzeć. Jej piękne błękitne oczy spoglądały na niego spod lekko rozczochranych włosów. Chodzi sam był człowiekiem, nie nawiązywał z nimi bliższych kontaktów nie znał ich zwyczajów i takich tam. [Czemu mi się tak przygląda] pomyślał trochę zniesmaczony.
-Czemu mi się tak przyglądasz, Pani.
Większość nie zapytała by o coś takiego ale on jako syn istoty wyższej nie miał taki ludzkich odruchów.

Ostatnio edytowany przez Senyi (2012-08-30 13:51:30)

Senyi zmierzył dziewczynę wzrokiem, nie wyglądała jak ktoś kto błądzi przez kilka dni po lesie. A może mu się tylko tak wydaje. [Eila ładnie]- pomyślał wielu ludziom wydawał się dziwny przez tą maskę ale ona nie zwróciła na nią większej uwagi.
-Ja nazywam się Senyi. [Dodał niechętnie]. Nie lubił przedstawiać się obcym ale sytuacja tego wymagała.

Ostatnio edytowany przez Senyi (2012-08-30 13:52:27)

Poczuł on coś naprawdę dziwnego, czuł że nie może dać jej odejść. [Co się ze mną do cholery dzieje]- Pomyślał.
Ale co on mógł zrobić, kompletnie nie wiedział co się z nim dzieje. Kiedy dziewczyna była już trochę dalej, teleportował się był tuż za nią złapał ją szybkim lecz delikatnym ruchem za rękę.
-Proszę nie odchodzi. [Wyszeptał]
Była jedyną osobą która się go nie przestraszyła, a może jednak przestraszyła dlatego tak szybko odeszła. Tak rzadko zdarzało mu się porozmawiać z jakimś człowiekiem, większość albo uciekała albo chciała go zabić. Co cóż i tak było już za późno jedyne co mógł zrobić to poczekać na jej reakcję.

-Nie dziękuje. Odparł z uśmiechem.
Nie musiał on jeść tyle co ludzie, raz na tydzień wystarczy mu całkowicie. Nadal zastanawiało go czemu dziewczyna szła w stronę purpurowej ścieżki, przecież nikt tam nie chodzi.
-Czemu szłaś w stronę purpurowej ścieżki?
Zapytał niepewnie dziewczyny.

Przyzwał on swoją zbroję. chodzi zrobił to trochę nie chętnie. Rozłożył swe żelazne skrzydła.
-Więc chodzimy. [Odparł ochoczo].
Po czym złapał dziewczynę za ramie, a raczej położył je rękę na ramieniu.
-Więc trzymaj się, za pierwszym razem może trochę mdlić.
Chwilę później znaleźli się tuż przed wejściem na Purpurową Ścieżkę. Obsunął się po ramieniu dziewczyny na ziemię. Trzy teleportacje to za dużo jak na jego możliwość, na chwilę stracił on przytomność.

Znów znalazła się w środku lasu.Upewniwszy się że nikt jej nie podgląda wskoczyła w krzaki i przebrała się w wojowniczkę.Nikt nie mógł pomyśleć że to księżniczka Solii, Sunniva.Uśmiechnęła się sama do siebie zadowolona.Teraz była wojowniczką Elią i nikt by nie posądził jej o używanie czarów.Wyszła z krzaków i zaczęła biec przed siebie.Miała przecież już być w gospodzie... Nawet nie zauważyła że w biegła w coś.Co to było? Człowiek?Koń? Centaur!Podniosła się.Teraz dokładniej przyjrzała się istocie.Była to naprawdę śliczna dziewczyna.Uśmiechnęła się do niej.
-Bardzo panią przepraszam, zamyśliłam się-powiedziała.Jeszcze raz zmierzyła ją swoimi spokojnymi błękitnymi oczami.Nigdy nie widziała kogoś takiego.Słyszała tylko o Centaurach w opowieściach podróżników przybywających do zamku.Wyciągnęła do niej rękę.
-Jestem Elia-przedstawiła się fałszywym imieniem.